تجربه مادران از داشتن کودک مبتلا به زردی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: زردی نوزادی هنوز هم یکی از دلایل قابل پیشگیری صدمات مغزی، جسمی، معلولیت‌های ذهنی و همچنین یکی از دلایل مرگ زودهنگام نوزادی در بسیاری از کشورها است. علی‌رغم اهمیت این موضوع، به نظر می‌رسد مادران ایرانی همچنان برخورد مناسبی با این بیماری ندارند. لذا هدف از این مطالعه، تبیین دیدگاه‌های مادران دارای نوزاد مبتلا به زردی، پیرامون زردی نوزاد خود می‌باشد. روش: این مطالعه یک بررسی کیفی است که با انجام مصاحبه‌های نیمه ساختارمند و عمیق با 15 مادر که نوزاد آن‌ها با تشخیص زردی نوزادی در بخش‌های نوزادان بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران بستری شده بود، انجام گردید. نمونه‌ها مبتنی بر هدف انتخاب و تجزیه و تحلیل داده‌ها به صورت تحلیل محتوایی انجام گرفت. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها منجر به استحصال 2 درونمایه اصلی: چالش بین دیدگاه سنتی - مدرن پیرامون زردی نوزاد و نیز نگرانی از آینده نوزاد گردید. دو درونمایه فرعی هم عبارت بود از: درک سنتی از ماهیت بیماری و چالش در پیگیری و درمان. به طورکلی مادران از ماهیت زردی نوزادی بی‌اطلاع بودند و غلبه دیدگاه سنتی مادران در مورد زردی نوزادی باعث ایجاد چالش در درمان آن شده بود. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش به نظر می‌رسد به منظور برخورد مناسب مادران ایرانی با پدیده زردی نوزادان خود و درمان سریع آن‌ها و پیگیری درمان بیماری، توصیه می‌شود فرهنگ‌سازی مناسب پیرامون این اختلال و آموزش‌های لازم برای مادران در دوران بارداری توسط پرستاران و ماماها به اجرا درآید.